| Reyn-Teerbeek Opstand | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Een strijdende Lannister en Reynleeuw | |||||||||||||
| Datum | 261 NdV | ||||||||||||
| Plaats | Westlanden, Westeros | ||||||||||||
| Resultaat | Overwinning voor Huis Lannister | ||||||||||||
| |||||||||||||
De Reyn-Teerbeek Opstand was een opstand van de huizen Reyn en Teerbeek tegen het gezag van het Huis Lannister in 261 NdV. De opstand werd hardhandig neergeslagen door Tywin Lannister.[1]
Aanloop[]
Er zijn meerdere factoren die hebben bijgedragen tot de uiteindelijke Reyn-Teerbeek Opstand, maar de oorzaken zijn te vinden in de regering van heer Tytos Lannister. Tytos was een zwakke heer en hij stond het toe dat vele van zijn heren grote sommen geld van de Lannisters konden lenen.[2]
Na de Oorlog van de Negenpenningskoningen ondernam de oudste zoon van Tytos, Tywin Lannister, poging om de eer van zijn huis te herstellen en alle schulden dus te gaan innen. Heer Walderan Teerbeek weigerde te betalen en probeerde heer Tytos onder druk te zetten tijdens een bezoek aan de Rots van Casterling. Hierop nam Tywin hem gevangen. Dit had tot gevolg dat Ellyn Reyn, de vrouw van Walderan, drie Lannisters gevangen nam. Onder hen bvond zich Steffert Lannister, de broer van Johanna Lannister die de vrouw was van Tywin. Tytos ging akkoord met de voorwaarde van Ellyn Reyn waardoor de gevangenenruil tot stand kwam.[2]
Een jaar later ging Tywin Lannister alsnig tot actie over. Hij stuurde een raaf naar Castameer en Teerbeekhal en eiste dat de heren zich kwamen verantwoorden voor hun misdaden. Deze deden dat niet en kwamen daarom in opstand tegen hem.[2]
Opstand[]
Tywin Lannister riep zijn banieren bijeen en wist zo'n 8.000 man bij elkaar te rijden. Heer Walderan Teerbeek weigerde een beleg af te wachten en en ging aan het hof van zijn persoonlijke legertje de strijd aan met Tywin Lannister. Tijdens de slag die volgde sneuvelden heer Teerbeek en zijn oudste zonen. De Lannisterstrijdmacht reisde hierop door naar Teerbeekhal en sloeg daar het beleg op. Een katapultschot wist de oude donjon neer te krijgen waarbij Ellyn Reyn en haar zoon Tion Teerbeek omkwamen.[2]
Na deze overwinning bond Tywin de strijd aan met de Reyns. Ook heer Rutger Reyn ging in het open veld de strijd met Tywin aan, maar ook deze wist geen overwinning te behalen en keerde zwaargewond terug. Het bevel ging dan ook over naar zijn broer Reynaart Reyn en die besloot dat ze zich zouden terugtrekken in de onderaardse zalen van Castameer. Hierop kon Tywin de bovengelegen burcht in, maar hij ondernam direct maatregelen tegen de ondegrondsen. Hij verzegelde de toegangen en leidde een bergstroom om. Geen van driehonderd gevangen overleefden deze afsluiting.[2]
Nasleep[]
De verweerde hallen van Castameer, artwork door Ertaç Altınöz.
Na het einde van de campagne waren de huizen Reyn en Teerbeek uitgestorven en hun zetels Castameer en Teerbeekhal tot ruïnes vergaan. Tywin Lannister liet de oude kastelen zo staan om als voorbeeld te dienen voor degene die ooit in opstand zouden komen tegen de Lannisters.[3]
Het lied De Regens van Castameer is gecomponeerd en geschreven naar aanleiding van de gebeurtenissen van de Reyn-Teerbeek Opstand.[4]
Bronnen en referenties[]
- ↑ De Wereld van IJs & Vuur: Aerys II
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 De Wereld van IJs & Vuur: Het Huis Lannister onder de Draken
- ↑ Een Feestmaal voor Kraaien, Jaime V
- ↑ Een Storm van Zwaarden, Tyrion III