| Jon | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Een Dans met Draken hoofdstuk | ||||||||||
 | ||||||||||
| POV | Jon Sneeuw | |||||||||
| pagina | 403 (Andere versies) | |||||||||
| Hoodstuk chronologie(All) | ||||||||||
| ||||||||||
Jon XII is het achtenvijftigste hoofdstuk van het boek Een Dans met Draken. Het hoofdstuk wordt verteld vanuit het oogpunt van Jon Sneeuw.
Samenvatting[]
Jon Sneeuw droomde erg onrustig en werd dan ook onrustig wakker. Bij het ontbijt nam hij zijn plannen van die dag met zijn officieren door. Na het ontbijt ging Jon met een klein gevolg naar de poort toe en naar de andere kant van de Muur waar hij Tormund weer ontmoette.
Als eerste kwamen de jonge gijzelaars. Tormund benoemde velen van hen voor Jon. Onder hen bevond zich ook Dryn, de zoon van Tormund. Vervolgens kwamen de krijgers naar voren. De leiders van hen legden hun eed voor Jons ogen af en deden afstand van hun kostbaarheden.
Tormund vertelde Jon dat Mans Roover niet de echte Winterhoorn had. Ten slotte kwamen de zieken en de zwakken. Uiteindelijk hadden ruim drieduizend wildlingen de poort gepasseerd. Toen Jon terugkeerde kreeg hij een raaf van Cottaar Piek met niet al te best nieuws.