De Vrouw van de Dorner is een bekend lied in Westeros en wordt ook aan de andere zijde van de Muur gezongen.[1]
Tekst[]
- De vrouw van de Dorner was zo schoon als de zon,
- en haar kus als de lente zo lieflijk
- maar het mes van de Dorner was zwart en van staal,
- en dat kuste heel ongerieflijk.
- De vrouw van de Dorner zong altijd in bad,
- zo zoetgevooisd en zo puur,
- maar het mes van de Dorner zong ook een lied,
- en het kerfde als bijtend zuur.
- En toen hij daar lag, in donker gehuld,
- toen proefde hij bloed op zijn tong.
- Zijn broeders knielden en baden voor hem,
- "Broeders, o broeders, de Dorner heeft
- mij wel met een mes overtroefd,
- maar ach, eens sterven we allemaal,
- en ik heb zijn vrouw nog geproefd!"[1]
